9.07. Dougbayazit i rodzina kurdyjska/ Dougbayazit and Kurdish family.

Dougbayazit odwiedzam ponownie, w drodze do Iranu (35 km). Spędzam tam kilka dni, głównie z rodziną Mehmeta, który w tym czasie odwiedza przyjaciół w Polsce.

Halis Ceven- tato Mehmeta- jest, jak Mehmet, przewodnikiem górskim na Mt Ararat. Szczyt zdobył już ponad 700 razy!!! Zachęca mnie bym została w Turcji do sierpnia i wspinała się z nim i grupą na szczyt. Czas nie pozwala mi tym razem na taką eskapadę (na oficjalne pozwolenia wspinaczkowe trzeba czekac ponad miesiąc).

Jak na przewodnika górskiego przystało, Halis lubi chodzić- wszędzie chodzi na piechotę. Codziennie wcześnie rano (okolo 6 kiedy nie jest zbyt gorąco) udaje się na okolo 10 kilometrowy „spacer”, do położonego w górach Isak Pasha Palace. Jednego dnia wybieramy się wspólnie.

Isak Pasha Palace





Halis

Warto dodać, że Halis nie wchodzi pod górę, on pod nią wbiega..i zbiega!Karolin, ok?- pyta. Ok- odpowiadam, prawie z przekonaniem..

Rodzina kurdyjska:

Halis i Zeynap (żona Halisa) mają ośmioro dzieci: pięć córek i trzech synów. Najstarsza córka- Yildis, jest mężatką. Młodsze: Filiz (26), Vahide (23), Ayse (19) i Leyla (16) czekają na oficjalne (aranżowane przez rodziców) oświadczyny.

Kurdyjskie rodziny, szczególnie na uboższym wschodzie Turcji, to rodziny wielodzietne, o tradycyjnym (religijnym) modelu wychowania. Widoczny jest też duży szacunek dla osób starszych czy rodziców. Choć spotykane są, głównie w większych miastach, relacje chłopak-dziewczyna przed ślubem, w większości przypadków nie jest to akceptowane przez rodzinę. „If I have a boyfriend, father kill me”- mówi, z lekkim uśmiechem, Vahide.

rodzina Halisa

O ile w rodzinie Halisa, użycie siły fizycznej nie wchodziłoby w grę (dzieci uczone są takiego modelu przez rodziców i zazwyczaj to akceptują), o tyle wciąż w Turcji zdarzają się tzw „morderstwa dla honoru”- dokonane zazwyczaj przez ojca, braci czy najbliższych krewnych dziewczyny. Obowiązujący od kilku lat kodeks karny za tego typu zbrodnię przewiduje karę dożywotniego więzienia dla sprawcy. Wciąż jednak dochodzi do aktów przemocy i zabójstw wobec kobiet, które „splamiły” rodzinny honor.